Heel verhelderend, af en toe.
Afgelopen zaterdag mocht ik eindelijk mijn nieuwe bril ophalen. De glazen van mijn oude bril (van Hans Anders!) waren na slechts 2 jaar totaal versleten. De coating van één van de glazen is compleet verbrokkeld... BELACHELIJK! Ze hebben wel toegezegd om het ding op te sturen naar de glazenfabriek; misschien zit er nog een beetje garante op? Het montuur was trouwens pas 1 jaar oud, want het vorige montuur vertoonde na 1(!) jaar al zoveel slijtage dat ik er met goed fatsoen niet meer mee over straat kon. Wat een armoede!
Voor mij dus géén Hans Anders-bril meer!
De dames in de winkel doen hun best, maar de kwaliteit is beneden peil.
Enfin; mijn nieuwe bril mocht dus een paar duiten kosten, want ik was die goedkope troep spuugzat (ik ben over het algemeen best wel een zuinig tiepje, hoor)!
Het werd een kek montuurtje van DKNY met meekleurende glazen. Montuurtje was nog niet eens zo erg duur, maar de glazen moesten extra dun (ik heb -7,5 aan beide ogen) omdat het anders jampotten worden.
Voor de somma van 673 eurootjes werd ik de apetrotse eigenaresse van een flitsend doch gedistingeerd modelletje, al zeg ik het zelf.
Vol bewondering nam Bo mij in zich op. "Mooie bril mama!" riep ze steeds. Toen we buiten in het zonnetje liepen, begonnen de glazen donker te kleuren. "He mama, jij hebt ook een zonnenbril!" "Wat hebben die koters toch veel gevoel voor details." dacht ik trots.
Een halfuurtje later liepen we langs een rek met kinderzonnenbrillen. Bo is gek op (zonnen)brillen, dus daar moet altijd even serieus naar gekeken worden.
Als ik in een goede bui ben, mag ze er ééntje passen, en als ik in een heeeeele goede bui ben mag ze er eentje kopen (ze had er trouwens pas één, hoor, dus het valt wel mee met mijn heeeeele goede buien!).
Meestal zoekt ze het lelijkste knalblauwige ding uit dat in het rek staat. Vandaag trok ze echter een sletterig modelletje met ordinaire tijgerstrepen uit het rek.
Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik haar aan. "Vind je DIE mooi?" vroeg ik vol ongeloof.
"JAAAA mama, kijk dezelfde!!!" Ik begreep het niet meteen, maar ze wees enthousiast op mijn bril. "Kijk mama, dezelfde bril!!!" Ray begon gemeen te gniffelen.
Mijn nieuwe bril vertoonde - met een beetje fantasie - namelijk óók tijgerstrepen.
Dacht ík dat ik een chique en stijlvolle bril had uitgezocht... ziet mijn dochter van 3 alleen maar een ordinair hoerenbrilletje...
Wat een heerlijke frisse kijk op het leven heeft mijn schatje! ZUCHT...
Kijk en oordeel zelf!
