Het is begonnen...

Bo zit koud ÉÉN week op de basisschool en er staan al jongens voor de deur om haar te roepen! Om precies te zijn VIER ochtendjes (school) en DRIE stuks (jongens).
Zelf vond ik het wel grappig (schattig) maar Ray keek heel erg bedenkelijk...
Één van de jochies was een hoogblond mannetje bij Bo uit de kleuterklas; Lars. Wij kennen zijn ouders via-via en hij zat ook bij Bo in de klas op de peuterspeelzaal.
Ze wonen bijna om de hoek en kennelijk had hij een paar vriendjes bereid gevonden om met hem mee te gaan naar Bo's huis. Ik stond nietsvermoedend in de keuken en keek toevallig naar buiten. En daar stonden ze; halsreikend gluurden ze over de haag en aan hun houding te zien "wilden ze wat van me". Ik keek ze vragend aan en ik zag aan hun mondjes dat ze "BOOOOO" riepen (ik kan niet liplezen, maar tis nogal een makkelijke mondbeweging). Roos stond naast me en ik liet haar op het aanrecht staan om naar de mannetjes te zwaaien. Altijd in voor wat vrolijkheid begon Roos enthousiast te wuiven.
Maar het was overduidelijk dat de mannen niet op deze kleine krullenkop stonden te wachten. Het boegeroep was niet van de lucht (of was het BO-geroep?). Gelukkig is Roos nog te klein om zich afgewezen te voelen, maar ik hoop vurig dat deze gebeurtenis niet "the story of her life" wordt...
Na enig aandringen kon ik Bo bij de televisie wegrukken. "Ach zwaai nou even naar Lars! Die wil je even zien! Of wil je soms ook lekker buiten spelen?" Uiteraard wist ik het antwoord al. Bo laat zich immers door geen tien paarden haar TV-uurtje afnemen (eigenlijk is het meestal anderhalf uurtje). Deze drie heren zouden met groter materieel moeten komen om Bo naar buiten te krijgen. Een mooie uitdaging voor hun toekomst, zou ik zeggen...
Enfin; na een paar haastige en ongeïnteresseerde handgebaartjes voor het raam spoedde Bo zich weer naar haar TV-poef. De jochies - duidelijk teleurgesteld - met lege blikken achterlatend. Ietwat beschaamd voor zulk "nuffig" gedrag van mijn oudste dochter haalde ik verontschuldigend mijn schouders op. Lars en kornuiten dropen af. Zulk een leed hebben die jonge kinderen soms al te incasseren. Welkom in de grote wereld, mannen! Ik vond jullie onvergetelijk (en Ray ook, dus wees gewaarschuwd)!